کلمه "تنازع" در زبان فارسی به معنای اختلاف یا درگیری است و به طور کلی در متون علمی، ادبی یا رسمی به کار می‌رود. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی و دستوری مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. نحوه صحیح نوشتن: "تنازع" به همین صورت نوشته می‌شود و استفاده از اشکال دیگر یا املای نادرست آن اشتباه است.

2. تلفظ: این کلمه معمولاً به صورت /ta.nā.zæʕ/ تلفظ می‌شود.

3. مشتقات: از این کلمه می‌توان مشتقات یا واژه‌های مرتبطی مانند "تنازع‌طلبی" (روان‌پریشی ناشی از تنازع) یا "متنازع" (کسی که در حال تنازع است) را ساخت.

4. کلمات هم‌معنی: کلماتی نظیر "اختلاف"، "جنگ"، "درگیری" و "مناقشه" هم‌معنی‌های این کلمه هستند و بسته به سیاق جمله می‌توان از آنها استفاده کرد.

5. استفاده از کلمه در جملات: در نوشتارهای رسمی یا غیررسمی، می‌توان کلمه "تنازع" را در جملاتی مانند "تنازع بین طرفین این قرارداد باید به شیوه‌ای قانونی حل و فصل شود" به کار برد.

6. آغاز جمله: اگر "تنازع" در ابتدای جمله قرار گیرد، لازم است که پس از آن علامت نقطه‌گذاری مناسب (مانند ویرگول یا نقطه) بکار رود.

7. قید و صفات: می‌توان برای توصیف "تنازع" از قیدها و صفات مختلف استفاده کرد؛ مثلاً "تنازع شدید"، "تنازع لفظی"، "تنازع سیاسی" و...

با رعایت این نکات، می‌توان به‌خوبی از کلمه "تنازع" در نوشتارهای مختلف استفاده کرد.

البته! در ادامه چند مثال برای استفاده از کلمه "تنازع" در جمله آورده شده است:

1. تنازع بین دو کشور برای منابع آبی به جدال‌های بزرگی منجر شد.
2. در جلسه دیروز، تنازع میان اعضای هیئت مدیره دربارهٔ استراتژی‌های جدید مشهود بود.
3. تنازع درونی در گروه باعث شد که پروژه با تاخیر اجرا شود.
4. فیلم جدید به بررسی تنازع‌های خانوادگی و تأثیر آن بر روابط افراد می‌پردازد.
5. تنازع میان خواسته‌های فردی و مسئولیت‌های اجتماعی یکی از چالش‌های اصلی زندگی مدرن است.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید یا به موضوع خاصی می‌خواهید بپردازید، لطفاً بفرمایید!