ته دیگ

کلمه «ته دیگ» در زبان فارسی به معنای بخشی از برنج است که در زیر قابلمه قرار می‌گیرد و معمولاً ترد و خوشمزه است. در نگارش، قواعد زیر برای نوشتن «ته دیگ» رعایت می‌شود:

1. فاصله: بین کلمات «ته» و «دیگ» فاصله وجود دارد، بنابراین باید به صورت جدا نوشته شود: «ته دیگ».

2. نوشتار صحیح: واژه «ته» به معنی پایین یا زیر و «دیگ» به معنی قابلمه است، و ترکیب آن‌ها به معنای بخش زیرین برنج پخته شده است که این ترکیب باید به همین شکل نگاشته شود.

3. استفاده از خط فاصله: در مواردی که قرار است کلمه به صورت ترکیبی و با معنای جدید به کار رود (مانند ترکیب‌های دیگر که معمولاً یک واژه به حساب می‌آیند)، باید توجه شود که این ترکیب به صورت جداگانه و با حفظ فاصله نوشته شود.

4. مقدار استفاده: کلمه «ته دیگ» در جملات به‌طور معمول در اسامی غذا و توصیف غذاها به کار می‌رود، بنابراین در این راستا باید در جملات به گونه‌ای نوشته و به کار برود که مفهوم را به‌راحتی منتقل کند.

به طور کلی، برای نوشتن صحیح این کلمه، باید به اصول نگارشی فارسی دقت شود و در استفاده از آن در جملات نیز تناسب رعایت گردد.

1. امروز برای ناهار، مادرم یک قابلمه برنج خوشمزه درست کرد و ته دیگ طلایی‌اش را خیلی دوست داشتم.
2. بعد از صرف غذا، همه به ته دیگ حمله کردند و هر کسی سعی می‌کرد تکه بزرگ‌تری از آن بردارد.
3. در مهمانی‌ها، ته دیگ برنج همیشه یکی از محبوب‌ترین خوراکی‌هاست و همه منتظرند تا آن را بچشند.