کلمه "تیز" در زبان فارسی به عنوان یک صفت به کار می‌رود و معانی مختلفی دارد. در زیر به برخی از نکات و قواعد نگارشی و نحوی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. سبک و معنی:

   • "تیز" به معنای برنده یا تند است. به عنوان مثال: "چاقوی تیز".
   • همچنین به معنای هوشیار یا سریع‌الانتقال نیز به کار می‌رود: "او یک فرد تیزهوش است".

2. ترکیب با کلمات:

   • "تیز" می‌تواند با کلمات مختلف ترکیب شود و عبارات جدید بسازد. برای مثال:
     • تیزبین: به معنای دیدگاه دقیق و کنجکاو.
     • تیزفهم: به معنای توانایی در درک سریع مفاهیم.

3. نحوه‌ی استفاده:

   • حتماً از "تیز" به عنوان صفتی که ویژگی‌ها یا خصوصیات چیزی را توصیف می‌کند، به درستی استفاده کنید. این صفت ممکن است در متون توصیفی و علمی نیز به کار رود.
4. نحوه نگارش:
   • کلمه "تیز" باید به صورت درست و با املای صحیح نوشته شود. از علامت‌های نگارشی مانند ویرگول، نقطه و ... در جملات که شامل این کلمه است، به درستی استفاده کنید.

به‌طور کلی، "تیز" یک کلمه‌ی ساده ولی با معانی و کاربردهای متنوع در زبان فارسی است که باید در متن به درستی و به جا به کار رود.

البته! در اینجا چند مثال از جمله‌هایی که شامل کلمه "تیز" هستند، ارائه می‌شود:

1. چاقوی تیز باعث می‌شود که کار آشپزی راحت‌تر شود.
2. او با دوچرخه‌ی تیز و سریعش به مسابقه رفت.
3. دندان‌های این حیوان بسیار تیز هستند و قادرند به راحتی گوشت را پاره کنند.
4. ذهنش در حل مسائل ریاضی تیز و سریع است.
5. امروز باد تیز و سردی در شهر می‌وزد که همه را اذیت می‌کند.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!