کلمه "جانب‌دار" در زبان فارسی به معنای کسی است که به یک طرف یا گروه خاصی تمایل یا تعصب دارد. در نگارش و استفاده از این کلمه، می‌توانید به نکات زیر توجه کنید:

1. جداسازی: کلمه "جانب‌دار" یک واژه مرکب است که از ترکیب "جانب" و "دار" ساخته شده است. در نوشتار فارسی، معمولاً باید این دو بخش به هم چسبیده نوشته شود.

2. نقطه‌گذاری: اگر کلمه در جمله‌ای قرار گیرد که نیاز به نشانه‌گذاری دارد، از قواعد نقطه‌گذاری مناسب استفاده کنید. به عنوان مثال، "او یک جانب‌دار برجسته در سیاست است."

3. قید واژه: این واژه می‌تواند به عنوان صفت نیز به کار رود. در جملات توصیفی، دقت کنید که موقعیت و معنای درست آن حفظ شود. مثلاً: "نظر او جانب‌دارانه است."

4. استفاده از عبارات مرتبط: می‌توان از عبارات و واژه‌های مرتبط با این کلمه استفاده کرد تا مفهوم آن بیشتر روشن شود. مثال: "او به خاطر جانب‌داری‌هایش محبوبیتش را از دست داد."

5. اجتناب از تعابیر منفی: در استفاده از واژه "جانب‌دار" گاهی می‌توان حس منفی و تعصبات نابجا را القا کرد. لذا در نوشتار رسمی، باید از تعابیر بی‌طرفانه و دقیق استفاده کرد.

به کار بردن این کلمه با دقت و درستی باعث می‌شود که مفهوم آن به درستی منتقل شود و از سوءتفاهم جلوگیری گردد.

1. او همیشه جانب‌دار حقوق بشر و عدالت اجتماعی بوده است.
2. در این بحث، او به وضوح جانب‌دار نظرات حامیان محیط زیست بود.
3. برخی افراد معتقدند که رسانه‌ها گاهی جانب‌دار یک گروه خاص می‌شوند و حقیقت را تحریف می‌کنند.