کلمه "اثاث" در زبان فارسی به معنای وسایل و لوازم یک خانه یا مکان زندگی است و معمولاً به صورت جمع استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و نکات مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. جمع و مفرد:

   • "اثاث" به معنای اثاثیه و لوازم به کار می‌رود و معمولاً به صورت جمع استفاده می‌شود. بنابراین، در جملات معمولاً به صورت "اثاث خانه" یا "اثاثیه" به کار می‌رود.

2. نحوه استفاده در جملات:

   • می‌توان "اثاث" را در جملات به شکل‌های مختلفی به کار برد:
     • "اثاث منزل باید به‌خوبی نگهداری شود."
     • "او به خرید اثاث جدید برای خانه‌اش مشغول است."

3. ترکیب‌های رایج:

   • ترکیب‌هایی نظیر "اثاث منزل"، "اثاث اداری"، "اثاثیه دست‌دوم" و غیره معمولاً استفاده می‌شوند.

4. نگارشی:

   • در نوشتار رسمی و غیررسمی می‌توان از این کلمه به آسانی استفاده کرد و معمولاً ایجاد ابهام نمی‌کند.
   • در منابع رسمی و کتاب‌های مرتبط با نگارش، این کلمه باید به‌درستی و با توجه به ساختار جملات به کار رود.

5. هم‌معنی‌ها:

   • واژه‌های هم‌معنی یا مترادف با "اثاث" می‌توانند شامل "لوازم"، "وسایل" و "اثاثیه" باشند. این موارد بستگی به بافت جملات دارد.
6. ترکیب با حروف اضافه:
   • در ترکیب با حروف اضافه مانند "در" و "از" استفاده می‌شود: "اثاث در خانه" یا "اثاث از برند معتبر".

با رعایت این نکات، می‌توان به‌خوبی از کلمه "اثاث" در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "اثاث" در جمله آورده شده است:

1. پس از خرید خانه جدید، تصمیم گرفتیم که اثاث خانه را عوض کنیم.
2. فروشگاه‌های مختلف انواع اثاث اداری را برای شرکت‌ها ارائه می‌دهند.
3. برای جابجایی اثاث، از یک شرکت باربری معتبر کمک گرفتیم.
4. اثاث قدیمی ما نیاز به تعمیر و بازسازی دارد تا دوباره قابل استفاده شود.
5. او تمام اثاث خود را در حراجی به فروش گذاشت تا به سفر برود.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید یا سوال دیگری دارید، بفرمایید!