جزائی

کلمه «جزائی» به معنای مربوط به جزا و تنبیه است و در قالب‌های مختلفی در زبان فارسی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در زیر چند نکته در مورد قواعد فارسی و نگارشی کلمه «جزائی» آمده است:

1. نحوه نوشتار: کلمه «جزائی» با «ی» فارسی نوشته می‌شود. این نوع نوشتار نشان‌دهنده نسبت و رابطه کلمه با مفهوم جزا است.

2. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً به عنوان صفت به کار می‌رود و می‌تواند با واژه‌های دیگری ترکیب شود. به طور مثال: «مجازات جزائی» یا «قانون جزائی».

3. قوانین نگارشی: بهتر است در نوشتارهای رسمی و علمی، دقت شود تا از اصطلاحات و واژه‌های مربوط به حقوق جزا به درستی استفاده شود و مفهوم دقیقی را منتقل کند.

4. واحدهای مرتبط: «جزا» به معنای پاداش یا تنبیه است و «جزائی» به معنای مربوط به آن. این کلمه ممکن است به طور خاص در متون حقوقی، فلسفی یا علمی به کار رود.

5. نکته صرفی: با توجه به ساختار واژه، «جزائی» می‌تواند به صورت جمع یا مفرد به کار رود و بستگی به سیاق جمله دارد.

اگر سوال خاص‌تری درباره‌ی این کلمه یا نحوه‌ی استفاده از آن دارید، می‌توانید بپرسید.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "جزائی" در جمله آورده شده است:

1. جوانان باید با آگاهی از قوانین جزائی، از بروز جرایم جلوگیری کنند.
2. محاکمه‌های جزائی نشان‌دهنده‌ی جدیت نظام قضائی در برخورد با متخلفان است.
3. سیستم جزائی به گونه‌ای طراحی شده است که عدالت را برای همه افراد تأمین کند.
4. مطالعه‌ی حقوق جزائی به من کمک کرد تا بهتر با مسائل قانونی آشنا شوم.
5. قوانین جزائی در هر کشور ممکن است با کشور دیگر تفاوت‌هایی داشته باشد.

اگر سوال دیگری دارید یا به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، لطفاً بفرمایید!