کلمه "جلالت" در زبان فارسی به معنای عظمت، شکوه و بزرگی است. در استفاده از این کلمه، توجه به چند نکته قواعدی و نگارشی ضروری است:

1. نحو: کلمه "جلالت" می‌تواند به عنوان اسم در جملات مختلف به کار برود. برای مثال:

   • "جلالت از ویژگی‌های برجسته این شخصیت است."

2. برخورد با خصوصیات کلمه: در فارسی، "جلالت" می‌تواند با صفت‌هایی مانند "عظیم" و "فوق‌العاده" همراه شود:

   • "جلالت این مقام عظیم است."

3. حروف اضافه: در ترکیب‌های خود می‌تواند با حروف اضافه مانند "از" یا "به" استفاده شود:

   • "به جلالت او احترامی خاص قائل هستم."

4. نشانه‌های جمع: اگر بخواهید از "جلالت" به صورت جمع استفاده کنید، معمولاً باید به "جلالت‌ها" اشاره کنید که در برخی موارد ممکن است نادرست باشد، زیرا "جلالت" معمولاً به صورت مفرد و در مفهوم کلی به کار می‌رود.

5. فعل‌های وابسته: در جملات می‌توان از افعالی مانند "ایجاد کردن" یا "باعث شدن" همراه با "جلالت" استفاده کرد:
   • "جلالت این اثر موجب افتخار است."

با در نظر داشتن این نکات، می‌توان از کلمه "جلالت" به صورت صحیح و مؤثر در نوشتار و گفتار استفاده کرد.

1. جلالت او به عنوان یک رهبر برجسته در تاریخ کشور، همواره مورد احترام مردم بوده است.
2. در محضر علمای بزرگ، جلالت علم و دانش را می‌توان به وضوح مشاهده کرد.
3. با جلالت و بزرگی خود، متعهد به خدمت به مردم و ارتقاء سطح زندگی آنان شد.