جلبهنگ

کلمه "جلبهنگ" در زبان فارسی به معنای بلبل خوش‌صدا و گاهی به عنوان یک اصطلاح غیررسمی برای تأکید بر شادی و سرگرمی به کار می‌رود. اما برای نوشتن و استفاده از این واژه در متون فارسی، رعایت برخی قواعد نگارشی و زبان‌شناختی ضروری است. در اینجا به چند نکته اشاره می‌کنم:

1. جدا نویسی و وصل نویسی: این واژه به صورت متصل نوشته می‌شود، یعنی "جلبهنگ" (به جای "جلب هنگ").

2. نکات املایی: در نوشتن این واژه دقت کنید تا حروف به درستی و دقیقاً همان‌طور که در زبان محاوره‌ای رایج است، نوشته شود.

3. استفاده در جمله: هنگام استفاده از این واژه در جملات، به ساختار جملاتی که واژه در آن‌ها به کار می‌رود توجه داشته باشید. برای مثال: "صدای جلبهنگ در باغ پیچیده بود."

4. نزاکت و ادب: اگرچه این واژه ممکن است در محاوره به کار رود، در متون رسمی و ادبی باید با احتیاط استفاده شود.

اگر سوالات خاص‌تری در مورد این کلمه یا نحوه ‌استفاده‌اش دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

البته! در اینجا سه جمله با کلمه "جلبهنگ" آمده است:

1. صدای جلبهنگ پرندگان در صبحگاهی دلنشین، حس شادابی را به دل می‌آورد.
2. در جنگل‌های انبوه، جلبهنگ حیات وحش به زیبایی طبیعت افزوده است.
3. در کنار دریا، جلبهنگ امواج و تلاطم آب، فضایی آرامش‌بخش را ایجاد می‌کند.