کلمه "جلنبر" در زبان فارسی به معنای شخصی است که در کارها یا فعالیت‌های خاصی مبالغه می‌کند یا در تلاش است تا خود را برتر از دیگران نشان دهد. این کلمه به طور خاص در محاوره‌های غیررسمی استفاده می‌شود و ممکن است در متون رسمی کمتر به کار رود.

قواعد فارسی و نگارشی برای استفاده درست از کلمه "جلنبر":

1. نحو:

   • "جلنبر" به عنوان اسم به کار می‌رود. می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا دیگر نقش‌های نحوی در جمله قرار گیرد.
   • مثال: "او یک جلنبر است و همیشه در تلاش است تا خود را بهترین نشان دهد."

2. کاربرد در جملات:

   • می‌توان در جملات توصیفی یا تعریفی از آن استفاده کرد.
   • مثال: "جلنبرها معمولاً در جمع‌های دوستانه جلب توجه می‌کنند."

3. نگارش:

   • در نگارش رسمی، بهتر است از عبارات و واژه‌های معادل استفاده شود تا از سوءتفاهم جلوگیری شود.
   • جایگزین‌های مناسب می‌توانند شامل کلماتی مانند "مبالغه‌گو" یا "خودستای" باشند.

4. قید یا وصف:

   • می‌توان با کلمات دیگری ترکیب کرد تا معنای دقیق‌تری پیدا کند.
   • مثال: "جلنبر خنده‌داری که همیشه داستان‌های بزرگ و دروغین تعریف می‌کند."
5. اجتناب از مغلطه:
   • استفاده از این کلمه باید به زمینه و موقعیت اجتماعی توجه داشته باشد، چرا که ممکن است برای برخی افراد توهین‌آمیز تلقی شود.

در نتیجه، کلمه "جلنبر" دارای جنبه‌های زبانی و فرهنگی خاصی است و باید با دقت و حساسیت در زمینه‌های مختلف به کار رود.

1. جلنبر به عنوان یک هنرمند پر رنگ و لعاب در دنیای تئاتر شناخته می‌شود.
2. وقتی به جلنبر نگاه می‌کنم، همیشه به یاد لحظات شاد و خنده‌دار می‌افتم.
3. داستان‌های جلنبر همیشه ما را به تفکر وادار می‌کند و بینش‌های جدیدی را به ما ارائه می‌دهد.