کلمه "جلوگیر" در زبان فارسی به معنای "جلوگیری کننده" یا "مانع" استفاده می‌شود و از نظر نگارشی و زبانی دارای نکات خاصی است. در اینجا به برخی از این نکات اشاره می‌کنم:

1. نحوه نگارش: کلمه "جلوگیر" به صورت یک‌کلمه‌ای نوشته می‌شود و باید دقت شود که «جلو» و «گیر» به عنوان دو بخش جداگانه نوشته نشوند.

2. نوع کلمه: "جلوگیر" معمولاً به عنوان اسم استفاده می‌شود، به‌خصوص در مواردی که به معنای "شخص یا چیزی که مانع می‌شود" به‌کار می‌رود.

3. جاگاه در جمله: این کلمه می‌تواند به‌عنوان فاعل، مفعول یا اسم مفعولی در جمله به کار رود. مثلاً:

   • او جلوی کارهای غیرمجاز را می‌گیرد. (فاعل)
   • این جلوگیرها مانع از وقوع حوادث می‌شوند. (مفعول)

4. جمع‌سازی: برای جمع بستن "جلوگیر"، می‌توان از "جلوگیرها" یا "جلوگیران" استفاده کرد.

5. کاربرد در جملات: باید توجه داشت که این کلمه معمولاً در جملات رسمی یا علمی بیشتر به‌کار می‌رود.

6. استفاده از پیشوندها و پسوندها: می‌توانید پیشوندها و پسوندهای مختلفی را به "جلوگیر" اضافه کنید تا معانی متفاوتی ایجاد کنید. مثلاً:

   • "جلوگیری" (اسم مصدر)
   • "جلوگیرانه" (قید)
7. نکات نگارشی: در نوشتار رسمی، بهتر است از کلمات مرتبط و تخصصی استفاده شود و به جملات انسجام و ساختار منطقی داده شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به‌طور مؤثری از کلمه "جلوگیر" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

البته! در ادامه چند مثال برای کلمه "جلوگیر" در جمله آورده شده است:

1. استفاده از کلاه ایمنی هنگام موتورسواری به عنوان یک راه جلوگیر از حوادث جدی شناخته می‌شود.
2. دستگاه‌های آتش‌نشانی در ساختمان‌ها به منظور جلوگیر از آتش‌سوزی‌های احتمالی نصب شده‌اند.
3. برخی از مواد مغذی می‌توانند به جلوگیر از بروز بیماری‌ها کمک کنند.
4. برنامه‌های آموزشی در مدارس می‌توانند در جلوگیر از مشکلات اجتماعی مؤثر باشند.
5. نصب دوربین‌های امنیتی در معابر عمومی به منظور جلوگیر از جرم و جنایت انجام می‌شود.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، بفرمایید!