کلمه "جمال" به معنای زیبایی و خوش صورتی است و در زبان فارسی کاربردهای مختلفی دارد. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نگارش و املاء: "جمال" با این املاء نوشته می‌شود و در متون رسمی و غیررسمی باید به همین شکل استفاده گردد.

2. جنس کلمه: "جمال" یک اسم مذکر است. بنابراین در استفاده‌های مربوط به آن، باید به جنسیت و یا ضمایر مناسب توجه شود.

3. مفرد و جمع: "جمال" به صورت مفرد به کار می‌رود. برای جمع‌سازی این کلمه می‌توان از واژه "جمالات" استفاده کرد، هرچند "جمال" به‌طور معمول در مفرد به کار می‌رود.

4. قید مکانی و زمانی: اگر بخواهید از "جمال" در جملات استفاده کنید، می‌توانید آن را به عنوان قید توصیفی اضافه کنید. به عنوان مثال: "جمال او دلربا بود."

5. موارد ادبی: "جمال" در شعر فارسی و ادبیات به‌ویژه در توصیف معشوق و زیبایی‌ها به کار می‌رود. می‌توانید از آن در قالب تشبیه و تمثیل نیز استفاده کنید.

6. کاربردهای اصطلاحی: "جمال" در اصطلاحات مختلف نیز کاربرد دارد، به‌عنوان‌مثال "جمال حق" که به زیبایی و کمال الهی اشاره دارد.

با رعایت این نکات می‌توان کلمه "جمال" را به درستی در نوشتار و گفتار فارسی به کار برد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "جمال" در جمله آورده‌ام:

1. جمال گل‌ها در بهار باعث شادی باطن انسان می‌شود.
2. او با چشمان زیبا و اخلاق نیکو، نماد واقعی جمال است.
3. هنر عکاسی توانسته است جمال طبیعت را به بهترین شکل به تصویر بکشد.
4. موسیقی به ما اجازه می‌دهد تا جمال احساسات را بهتر درک کنیم.
5. جمال این اثر هنری، بینندگان را مجذوب خود می‌کند.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، لطفاً بفرمایید!