کلمه "حاده" در زبان فارسی به معنای تند و تیز و در برخی مواقع به معنای شدید به کار می‌رود. برخی نکات نگارشی و قواعد مربوط به این کلمه عبارتند از:

1. نوشتن به صورت صحیح: کلمه "حاده" باید به همین شکل و با همین املاء نوشته شود و به هیچ عنوان نباید تغییر یابد.

2. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً برای توصیف ویژگی‌های اشیاء یا حالت‌ها به کار می‌رود. به عنوان مثال:

   • "این چاقو حاده است."
   • "حاده‌ترین نقطه این منطقه، قله کوه است."

3. ترکیب با دیگر کلمات: "حاده" ممکن است با دیگر کلمات ترکیب شود تا اصطلاحات جدیدی را به وجود آورد. مثلاً "حاده‌سازی" به معنای تیز کردن یا تند کردن چیزی.

4. زمینه‌های معنایی: توجه داشته باشید که "حاده" می‌تواند در زمینه‌های مختلف به کار برود، مانند توصیف اشیاء، حالات و حتی احساسات. لازم است برای فهم بهتر، متن را در زمینه صحیح خود تحلیل کنید.

5. قواعد دستوری: در صورت استفاده از "حاده" به عنوان صفت، باید به جنس و عدد اسم‌هایی که توصیف می‌کند توجه داشته باشید. به عنوان مثال:
   • "این تیغ حاده است." (برای اسم مفرد مؤنث)
   • "این تیغ‌ها حاده هستند." (برای اسم جمع)

توجه به این نکات می‌تواند به شما کمک کند تا استفاده درستی از کلمه "حاده" در نوشتار خود داشته باشید.

البته! در اینجا سه جمله با کلمه "حاده" آمده است:

1. در مسیر کوهستانی، جاده حاده‌ای وجود دارد که عبور از آن نیاز به احتیاط زیادی دارد.
2. در زمان بارندگی، سطح جاده حاده‌تر می‌شود و خطر لیز خوردن افزایش می‌یابد.
3. خودروها باید با دقت بیشتری در جاده‌های حاده رانندگی کنند تا از وقوع تصادف جلوگیری شود.