عبارت "حاضر باش" در زبان فارسی به معنای آمادگی و حضور در یک مکان یا موقعیت خاص استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و نکات مربوط به این عبارت اشاره می‌کنم:

1. نحو و ساختار جمله:

   • "حاضر" به عنوان صفت و "باش" به عنوان فعل امر است. این ترکیب به صورت یک دستور یا خواسته بیان می‌شود.

2. جداسازی یا نوشتن به صورت پیوسته:

   • این عبارت به صورت جدا نوشته می‌شود: "حاضر" و "باش".

3. استفاده در مکالمات:

   • "حاضر باش" معمولاً در context های نظامی یا در موقعیت‌های رسمی به کار می‌رود. به عنوان مثال، در مجالس رسمی یا نظامی به معنای آمادگی برای شروع فعالیتی خاص.

4. نکات نگارشی:

   • در نوشتن این عبارت باید توجه کرد که از حروف بزرگ و کوچک به درستی استفاده شود. همچنین، اگر در متن شیوه نوشتاری خاصی همچون استفاده از علامت تعجب یا سوال نیاز باشد، باید رعایت گردد.
5. معادل‌های غیررسمی:
   • در مکالمات غیررسمی می‌توان از عبارات دیگری مانند "آماده باش" یا "حاضر شو" استفاده کرد.

به طور کلی، "حاضر باش" یک عبارت رسمی و پرکاربرد در زبان فارسی است که در موقعیت‌های خاصی به کار می‌رود.