کلمه "حجازی" به عنوان یک صفت یا نام (معمولاً مرتبط با منطقه‌ی حجاز در عربستان سعودی) در زبان فارسی استفاده می‌شود. برای استفاده‌ی صحیح از این کلمه و نگارش آن، موارد زیر را در نظر بگیرید:

1. نقطه‌گذاری: اگر "حجازی" در انتهای جمله بیاید، معمولاً نیازی به ویرگول نیست مگر این که جمله به گونه‌ای باشد که به نشانه‌ی توقف نیاز داشته باشد.

2. نحو و واژگان: این کلمه می‌تواند به صورت صفت، مثلاً "زبان حجازی" یا "فرهنگ حجازی" به کار رود. همچنین در ترکیب با اسم‌هایی مانند "شخصیت‌های حجازی" می‌تواند به معنای افرادی با پیشینه‌ای از منطقه‌ی حجاز بکار رود.

3. حروف‌چینی و املای صحیح: املای "حجازی" صحیح است و باید به همین شکل نوشته شود.

4. استفاده از کلمات هم‌معنی و متضاد: در برخی متن‌ها ممکن است بخواهید از کلمات هم‌معنی یا متضاد استفاده کنید. مثلاً "عرب" یا "حجاز" در بعضی متون می‌تواند به عنوان هم‌معنی در نظر گرفته شود.

5. پیوستگی: اگر کلمه "حجازی" در یک متن طولانی‌تر به کار می‌رود، بهتر است با زمینه‌ای مشخص یا تعریفی از آن همراه شود تا برای خواننده واضح‌تر باشد.

همچنین، در نگارش رسمی یا ادبی، به کار بردن کلمه "حجازی" باید مطابق با نوع متن و هدف آن باشد.

البته! در اینجا چند مثال از کلمه "حجازی" در جمله آورده شده است:

1. این شعر حجازی به زیبایی احساسات عاشقانه را توصیف می‌کند.
2. او در جشنواره موسیقی، با صدای حجازی خود، همه را مبهوت کرد.
3. هنرهای حجازی به خاطر تنوع و غنای فرهنگی‌اش، همیشه مورد توجه بوده است.
4. در این رمان، شخصیت اصلی از لهجه حجازی در تلفظ کلمات استفاده می‌کند.
5. معماری حجازی در این بنا به خوبی نمایان است و زیبایی خاصی به آن بخشیده است.

اگر سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!