کلمه "حدیث کردن" به معنای نقل و بیان احادیث و روایات است. در زبان فارسی، در مورد نگارش و استفاده از این ترکیب، نکات زیر قابل توجه است:

1. تعریف: "حدیث" به معنای گفتار یا سخن است و "کردن" فعل فعالیتی است که به معنای انجام دادن آن گفتار می‌باشد.

2. نوشتار صحیح: در نوشتار رسمی، "حدیث کردن" باید به درستی و کاملاً بدون اشتباه املایی نوشته شود.

3. تناظر با گرامر: به عنوان یک فعل مرکب، می‌توان از آن در جملات مختلف استفاده کرد. برای مثال:

   • ما در جلسه حدیث کردیم.
   • او در مورد امامت حدیث کرد.

4. استفاده از پسوندها: می‌توان از پسوندهای مختلفی با این عبارت استفاده کرد، مانند:

   • "حدیث‌خوانی" به معنای خواندن احادیث
   • "حدیث‌نویسی" به معنای نوشتن احادیث
5. قید و توصیف: می‌توان از قیدهای مختلف برای توصیف فعل "حدیث کردن" استفاده کرد؛ به عنوان مثال:
   • او با دقت حدیث کرد.
   • ایشان در موضوع مهمی حدیث کردند.

در نهایت، لازم است توجه کنید که در نگارش فارسی، توجه به جملات و ساختارهای صحیح زبانی اهمیت بالایی دارد و "حدیث کردن" نیز از این قاعده مستثنی نیست.