کلمه "احتجاج" در زبان فارسی به معنای به چالش کشیدن یا استدلال در برابر یک موضوع استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد مربوط به این کلمه و نحوه استفاده از آن پرداخته می‌شود:

1. نوشتار: کلمه "احتجاج" به شکل صحیح به همین صورت نوشته می‌شود و نیازی به تغییر در املاء ندارد.

2. نحوه استفاده: این کلمه معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند به اشکال مختلف در جملات به کار رود. به عنوان مثال:

   • او در جلسه به تعدادی از موارد با احتیاج به احتجاج اشاره کرد.
   • احتجاج بر اساس دلایل منطقی انجام می‌شود.

3. قواعد نگارشی:

   • استفاده از ویرگول: در مواردی که جملات طولانی هستند و "احتجاج" در وسط جمله قرار می‌گیرد، ممکن است لازم باشد از ویرگول برای تفکیک بخش‌ها استفاده کنید.
   • نقطه‌گذاری: پایان جملات حاوی کلمه "احتجاج" باید با نقطه (.) مشخص شود.

4. ترکیبات: "احتجاج" می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود، مثلاً:

   • "احتجاج قانونی": به معنای احتجاجی که در چارچوب قوانین مطرح می‌شود.
   • "احتجاج به حق": به معنای استدلال برای حقایق مشخص.
5. نحوۀ صرف فعل: اگر بخواهید از این کلمه به عنوان فعل استفاده کنید، می‌توانید از فعل‌های مرتبط مانند "احتجاج کردن" بهره بگیرید:
   • او در برابر تصمیمات اعتراض کرد و احتجاج کرد.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "احتجاج" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "احتجاج" در جملات آورده شده است:

1. او به خاطر تصمیم نادرست مدیر، با یک نامه رسمی احتجاج کرد.
2. مردم در میدان شهر جمع شدند و به احتجاج علیه افزایش قیمت‌ها پرداختند.
3. معلمان به دلیل وضعیت نامناسب آموزشی، با تجمع و احتجاج صدای خود را به مسئولان رساندند.
4. احتجاج دانشجویان بر سر کاهش بودجه دانشگاه، باعث شد تا وزیر آموزش عالی به دانشگاه بیاید و به مشکلات آنان رسیدگی کند.
5. او در جلسه‌ی کمیته، احتجاج خود را در مورد عدم رعایت حقوق کارمندان بیان کرد.

امیدوارم این جملات مفید باشند!