کلمه "خرگوش" در زبان فارسی به معنی نوعی حیوان پستاندار است که دارای گوش‌های بلند و بدنی نرم و پشمالو می‌باشد. در اینجا چند نکته درباره قواعد و نگارش این کلمه ارائه می‌شود:

1. نوشتار صحیح: کلمه "خرگوش" به همین شکل و با این هجای مشخص نوشته می‌شود. توجه به صحیح نویسی این کلمه اهمیت دارد.

2. تلفظ: تلفظ این کلمه به شکل "khar-goosh" است و در آن هر دو بخش به‌طور واضح تلفظ می‌شود.

3. جمع‌سازی: جمع "خرگوش" به صورت "خرگوش‌ها" یا "خرگوش‌ها" می‌آید. در برخی موارد می‌توان از "خرگوش‌ها" نیز استفاده کرد.

4. استفاده در جمله: این کلمه می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول، یا قید در جملات استفاده شود. مثلاً:

   • "خرگوش در باغ می‌دود."
   • "من یک خرگوش دارم."

5. صفت و وصف: می‌توان از این کلمه برای توصیف دیگر مفاهیم هم استفاده کرد. مانند "خرگوش سفید" یا "خرگوش بازیگوش".

6. نکات نگارشی: زمان استفاده از "خرگوش"، رعایت فاصله‌گذاری و استفاده از نشانه‌های نگارشی مانند ویرگول و نقطه مهم است.

با رعایت این نکات، می‌توان کلمه "خرگوش" را به درستی در نوشته‌های خود به کار برد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "خرگوش" در جملات آورده شده است:

1. خرگوش‌ها معمولاً در باغ‌ها و مزارع دیده می‌شوند.
2. بچه‌ها بسیار از خرگوش‌های نرم و پشمالو خوششان می‌آید.
3. در طول تعطیلات، ما به یک مزرعه‌ خرگوش رفتیم.
4. خرگوش‌ها به سرعت می‌دوند و قادرند از خطرات فرار کنند.
5. او یک خرگوش سفید و زیبا به عنوان پت خرید.

اگر سوال دیگری دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!