خشت

کلمه "خشت" در زبان فارسی به معنی آجر نازکی است که معمولاً برای ساخت و ساز استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه پرداخته می‌شود:

1. نحوه نگارش: "خشت" به صورت "خشت" نوشته می‌شود و باید توجه داشته باشید که حروف آن به درستی و با صحت املایی نوشته شود.

2. جمع‌سازی: در فارسی، برای جمع بستن کلمه "خشت" می‌توانیم از "خشت‌ها" استفاده کنیم. به عنوان مثال: "خشت‌ها در دیوار قرار گرفته‌اند."

3. کاربرد در جملات: در جمله‌سازی باید توجه داشت که "خشت" می‌تواند به عنوان اسم و فاعل یا مفعول در جملات مختلف به کار رود. مثال:

   • "کارگران با خشت، دیوار را بنا کردند."
   • "این خشت‌ها بسیار محکم هستند."

4. صفت و قید: می‌توان از "خشت" به عنوان بخشی از ترکیب‌های صفتی یا قیدی نیز استفاده کرد. به عنوان مثال: "خشت سفالی" یا "خشت چینی".

5. نکات نگارشی: زمانی که "خشت" در متن استفاده می‌شود، باید به فاصله‌گذاری و نحوه چیدمان کلمات در جمله توجه کرد تا مفهوم به درستی منتقل شود.

با رعایت این نکات، می‌توان به درستی و به‌طور موثری از کلمه "خشت" در نوشتار فارسی استفاده کرد.

البته! در اینجا چند جمله با کلمه "خشت" آورده شده است:

1. کارگرها برای ساختن دیوار، خشت‌های زیادی را یکی یکی روی هم گذاشتند.
2. خانه‌های قدیمی معمولاً از خشت‌های گلی ساخته می‌شدند.
3. معمار با دقت خشت‌ها را انتخاب کرد تا استحکام بنا افزایش یابد.
4. او در حیاط خانه‌اش با خشت‌های رنگی، یک باغ کوچک طراحی کرد.
5. خشت‌های سرخ و زرد، زیبایی خاصی به این بنا بخشیده بود.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!