خضرا

کلمه "خضرا" در زبان فارسی به معنای سبز و در مورد مواردی مانند گیاهان، درختان، و زیبایی طبیعت به کار می‌رود. برخی نکات نگارشی و قاعده‌های مرتبط با این کلمه عبارتند از:

1. املا: کلمه "خضرا" باید به همین شکل نوشته شود و از کلمات مشابه یا اشتباه مانند "خضراء" پرهیز شود.

2. جنس و تعدد: "خضرا" به عنوان صفت، معمولاً برای توصیف اسامی مؤنث به کار می‌رود.

3. نقطه‌گذاری: در صورتی که این کلمه در جملات قرار گیرد، باید طبق قواعد عمومی نقطه‌گذاری، به درستی از علامت‌های نگارشی استفاده شود.

4. تلفظ: تلفظ این کلمه معمولاً با تأکید بر حرف "خ" آغاز می‌شود و به صورت "خُضْرَ" تلفظ می‌شود.

5. استفاده در ادبیات: این کلمه ممکن است در اشعار و متون ادبی برای توصیف زیبایی و طراوت طبیعت مورد استفاده قرار گیرد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "خضرا" به درستی و به شیوه‌ای مؤثر در نوشته‌های خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال از استفاده کلمه "خضرا" در جملات آورده‌ام:

1. در باغ، گل‌های خضرا شکوفه زده بودند و بوی خوش آنها فضا را پر کرده بود.
2. او همیشه لباس‌های خضرا می‌پوشد تا به طبیعت نزدیک‌تر باشد.
3. در فصل بهار، جنگل‌ها با رنگ‌های خضرا و شاداب زندگی جدیدی می‌یابند.
4. چشم‌انداز خضرا کوه‌ها در زیر آفتاب بسیار زیباست.
5. با تماشای چمن‌های خضرا در پارک، به یاد روزهای خوش کودکی افتادم.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، لطفاً بفرمایید!