عبارت "خلد الله" به معنای "بهشت خداوند" یا "بهشت الهی" است و در متون مذهبی و ادبی فارسی قید می‌شود. در اینجا به نکات نگارشی و قواعد مربوط به این عبارت اشاره می‌کنم:

1. تلفظ و املاء:

   • واژه "خلد" به معنای بهشت است و "الله" نام خداوند در اسلام است. این دو واژه به شکل صحیح باید نوشته شوند.

2. نقطه‌گذاری:

   • در نوشته‌های رسمی و ادبی، "خلد الله" معمولاً بدون علامت نگارشی می‌آید، اما در متون شاعری و بعضی از متون دینی، ممکن است برای تاکید یا زیبایی، از علامت‌های نگارشی مانند کاما یا خط فاصله استفاده شود.

3. حروف بزرگ و کوچک:

   • "الله" به عنوان نام خداوند معمولاً با حرف بزرگ آغاز می‌شود.

4. جدا نوشتن و یا وصل:

   • این عبارت معمولاً به صورت جدا نوشته می‌شود: "خلد الله".

5. قیدهای اضافی:

   • اگر بخواهید توصیف یا قید اضافی به این عبارت اضافه کنید، باید قواعد جملات فارسی را رعایت کنید. برای مثال: "در خلد الله، آرامش و زیبایی وجود دارد."

6. استفاده در اشعار و ادبیات:

   • این عبارت ممکن است در اشعار و نثرهای ادبی به شکل استعاری یا نمادین به کار برود. در این موارد، زیبایی و وزن شعر نیز باید مدنظر قرار گیرد.
7. نکات مذهبی و فرهنگی:
   • به دلیل معنای الهی و مذهبی این عبارت، استفاده از آن در متون باید با احتیاط و احترام همراه باشد.

با رعایت این نکات، می‌توانید در نوشتن عباراتی مانند "خلد الله" از قواعد صحیح نگارشی بهره‌مند شوید.