کلمه "خنده" در زبان فارسی به معنای عمل یا حالت خندیدن است و به عنوان اسم به کار می‌رود. در زیر به برخی از قواعد نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌شود:

1. نقطه‌گذاری: اگر "خنده" در پایان جمله باشد، باید جمله به درستی نقطه‌گذاری شود. مثلاً: "او بسیار خوشحال بود و با صدای بلند خنده می‌زد."

2. استفاده در جملات: "خنده" می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول، یا حتی در قید به کار برود. برای مثال:

   • فاعل: "خنده‌اش دل همه را شاد کرد."
   • مفعول: "او همیشه خنده را در جمع به ارمغان می‌آورد."
   • قید: "با خنده به او پاسخ داد."

3. جمع و مفرد: "خنده" در حالت مفرد به کار می‌رود و برای جمع آن می‌توان گفت "خنده‌ها". مثلاً: "خنده‌های او contagious بود."

4. توجه به ترکیبات: "خنده" می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود؛ مانند "خنده‌دار"، "خنده‌آور"، و غیره. این ترکیبات معمولاً به وصف حالات یا موقعیت‌هایی مرتبط با خنده اشاره دارند.

5. نوشتار صحیح: همیشه باید دقت شود که کلمه "خنده" به درستی نوشته شود و از املای نادرست آن خودداری گردد.

6. استفاده از علائم نگارشی: در مواردی که "خنده" در نقل قول یا دیالوگ به کار می‌رود، استفاده از علائم نگارشی مناسب الزامی است. مانند:
   • او گفت: "خنده بهترین دارو است."

با رعایت این اصول، می‌توانیم به درستی از کلمه "خنده" در نوشته‌های خود استفاده کنیم.

البته! در اینجا چند مثال برای استفاده از کلمه "خنده" در جملات آورده شده است:

1. خنده بچه‌ها در پارک فضای شاد و مفرحی ایجاد کرده بود.
2. او با یک جوک خنده‌دار، همه را به خنده انداخت.
3. خنده یک داروی طبیعی برای روح است و می‌تواند استرس را کاهش دهد.
4. من همیشه دوست دارم با دوستانم وقت بگذرانم و از هر چیزی که باعث خنده می‌شود، لذت ببرم.
5. دیدن فیلم‌های کمدی برایم بسیار سرگرم‌کننده است و باعث می‌شود که حسابی بخندم و خنده‌ام بگیرد.

اگر نیاز به جملات بیشتری دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!