کلمه "دائمی" به معنای همیشگی و پایدار در زبان فارسی استفاده می‌شود. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. تراکیب و پیشوند و پسوندها: "دائمی" یک صفت است و به شکل مستقل استفاده می‌شود. می‌توانید از آن در ترکیبات مختلف استفاده کنید، مانند "دائمی بودن" یا "دائمی پرداختن".

2. نقطه‌گذاری: اگر "دائمی" در انتهای جمله قرار بگیرد، باید آن را با نقطه، ویرگول یا علامت سوال مناسب قطع کنید. مثلاً: "این برنامه دائمی است."

3. تطابق صفت و اسم: زمانی که از "دائمی" به عنوان صفت استفاده می‌کنید، باید به اسم مربوطه توجه کنید؛ مثلاً: "کلاس دائمی" و "برنامه‌های دائمی".

4. استفاده در متن‌های رسمی و غیررسمی: "دائمی" می‌تواند در هر دو نوع نوشتار، رسمی و غیررسمی، به کار برود، اما در متن‌های رسمی باید دقت بیشتری در نحوه استفاده از آن داشته باشید.

5. ایجاد ترکیبات جدید: می‌توانید با ترکیب "دائمی" با کلمات دیگر ترکیبات جدید بسازید، مثلاً "دائمی‌ترین"، "دائمی‌سازی" و غیره.

در استفاده از "دائمی" به معنای دقیق و صحیح آن توجه کنید و از آن در جملات خود به شیوه‌ای درست استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دائمی" در جملات آورده شده است:

1. این پروژه یک راه حل دائمی برای مشکل آلودگی آب در شهر خواهد بود.
2. او به دنبال یک شغل دائمی است که بتواند در آن پیشرفت کند.
3. کتابخانه‌های عمومی باید منابع دائمی را برای کاربران فراهم کنند.
4. این نوع درمان ممکن است به عنوان یک راهکار دائمی در نظر گرفته شود.
5. تصمیمات دائمی باید با دقت و پس از بررسی کامل اتخاذ شوند.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!