کلمه "داد ستاندن" به معنی دریافت حق یا طلب خود است. این ترکیب، از دو بخش تشکیل شده است: "داد" که به معنای حق یا طلب می‌باشد و "ستاندن" که به معنای گرفتن یا دریافت کردن است.

قواعد و نکات نگارشی مربوط به "داد ستاندن":

1. نحوه املایی: این کلمه به صورت "داد ستاندن" نوشته می‌شود و باید توجه داشت که بین دو واژه یک فاصله وجود دارد.

2. گرامر: "داد ستاندن" یک فعل ترکیبی است که می‌تواند در جملات به عنوان فعل اصلی مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال:

   • او حق خود را داد ستاند.

3. کاربرد: این عبارت معمولاً در متون حقوقی یا ادبی به کار می‌رود. استفاده از آن در محاورات روزمره ممکن است کمتر شایع باشد.

4. صرف فعل: "داد ستاندن" را می‌توان به صورت‌های مختلف صرف کرد. مثلاً:

   • من داد می‌ستانم
   • او داد می‌ستاند

5. اوج گیر و ساختار: این عبارت معمولاً به اشکال مختلفی در جملات به کار می‌رود و می‌توان با افزودن قیدها یا قیدهای زمانی و مکانی، جملات پیچیده‌تری ساخت.

6. تناسب در جملات: هنگام استفاده از "داد ستاندن"، باید به تناسب با فعل‌ها و مفعول‌ها توجه شود تا جملات به درستی مفهوم را منتقل کنند.

با رعایت نکات بالا می‌توان "داد ستاندن" را به درستی در نوشتار و گفتار به کار برد.