کلمه "آب انگور" در زبان فارسی به دو جزء تقسیم می‌شود: "آب" و "انگور". در اینجا برخی از قواعد نگارشی و گرامری مرتبط با این ترکیب را بررسی می‌کنیم:

1. نوشتار صحیح: ترکیب "آب انگور" باید با فاصله بین دو کلمه نوشته شود، زیرا این دو کلمه مستقل هستند و معنای خاصی را منتقل می‌کنند.

2. حروف بزرگ و کوچک: در متن‌های غیررسمی حروف باید در حالت کوچک نوشته شوند، مگر اینکه در ابتدای جمله یا به عنوان نام خاصی باشند.

3. تلفظ: توجه به نحوه صحیح تلفظ دو جزء ترکیب الزامی است؛ "آب" و "انگور" هر دو باید به درستی ادا شوند.

4. تعریف و معنا: "آب انگور" به معنای مایعی است که از انگور گرفته می‌شود و ممکن است به عنوان نوشیدنی یا در فرآیند تولید شراب استفاده شود.

5. قیدها و وصف‌ها: اگر بخواهید توصیف بیشتری بدهید، می‌توانید از صفات مختلف استفاده کنید. مثلاً "آب انگور شیرین" یا "آب انگور تازه".

6. نقطه‌گذاری: در جمله‌هایی که "آب انگور" به کار می‌رود، باید از سایر نشانه‌های نگارشی مانند ویرگول و نقطه به درستی استفاده شود.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "آب انگور" در نوشتار خود استفاده کنید.

1. آب انگور تازه یکی از نوشیدنی‌های مورد علاقه من در فصل تابستان است.
2. در مهمانی تولد، مهمانان از طعم خوشمزه آب انگور طبیعی لذت بردند.
3. برای تهیه کوکتل‌های خوشمزه، می‌توان از آب انگور به عنوان یکی از مواد اصلی استفاده کرد.