کلمه "دریغ" در زبان فارسی به معنای حسرت و تاسف است و در جملات به عنوان اسم یا قید به کار می‌رود. در استفاده از این کلمه، چند نکته از نظر قواعد فارسی و نگارشی را می‌توان مورد توجه قرار داد:

1. جایگاه کلمه: "دریغ" معمولاً در جملات به عنوان اسم به کار می‌رود و می‌تواند در جایگاه فاعل یا مفعول قرار گیرد. به عنوان مثال:

   • دریغ از آن روزهای خوش!
   • دریغ که دیگر برنمی‌گردند.

2. استفاده در جملات: "دریغ" معمولاً در جملاتی که تحسر یا تاسف را بیان می‌کنند، استفاده می‌شود. به عنوان مثال:

   • دریغ که نتوانستم در آن مراسم حضور پیدا کنم.

3. نکات نگارشی: در نگارش، باید به کلمات و جملات قبل و بعد از "دریغ" توجه کنید تا جملات به صورت روان و بدون ابهام نوشته شوند. همچنین از علائم نگارشی مناسب (مانند ویرگول و نقطه) استفاده کنید.

4. تلفظ و نهادسازی: در برخی از جملات، "دریغ" می‌تواند با فعل‌ها و نهادهای دیگر ترکیب شود؛ به عنوان مثال:

   • دریغ است که او اینجا نیست.
5. توجه به معنای مجازی: "دریغ" می‌تواند در معنای مجازی هم به کار رود، مانند آرزو یا حسرت برای یک موقعیت یا رویداد خاص.

با توجه به این نکات، می‌توان به درستی و به شیوه‌ای زیبا از کلمه "دریغ" در محاوره و نوشتار فارسی استفاده کرد.

البته! در زیر چند مثال از استفاده کلمه "دریغ" در جملات آورده شده است:

1. دریغ از آن روزهای خوش که به آسانی سپری می‌شدند.
2. او دریغ نکرد که تمام وقتش را صرف کمک به دیگران کند.
3. دریغ است که با وجود استعدادش، هنوز در جایی که باید باشد، نیست.
4. بسیاری از مردم دریغ می‌کنند که احساسات خود را ابراز کنند.
5. دریغ از فرصت‌های طلایی که به سادگی از دست می‌دهیم.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید یا سوال خاصی دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!