کلمه "دست بردن" در زبان فارسی به معنای چیزی را گرفتن یا به عمل آوردن است و معمولاً در ترکیب‌های مختلف به کار می‌رود. در ادامه چند نکته قاعده‌ای و نگارشی درباره استفاده و کاربرد این کلمه آورده شده است:

1. استفاده در متن: "دست بردن" معمولاً به معنای دست زدن به چیزی و یا انجام کاری در حالیکه به زبان غیررسمی می‌تواند به معنای دزدیدن یا به طور غیرمجاز برداشتن به کار رود.

2. نحوه نگارش: این کلمه به صورت جدا نوشته می‌شود (دست + بردن) و نیازی به حروف یا نشانه‌های اضافی ندارد.

3. صرف فعل: "دست بردن" یک فعل ترکیبی است، بنابراین در جملات مختلف باید به زمان و حالت فعل توجه کرد. به طور مثال:

   • من به کتاب دست بردم. (گذشته)
   • او به کار دست می‌برد. (حال)

4. ترکیبات: می‌توان "دست بردن" را در ترکیبات مختلف به کار برد، مثلاً:

   • دست بردن به چیزی
   • دست بردن به مال دیگران (به معنای دزدی)
5. استعمال مفهومی: دقت کنید که این کلمه می‌تواند در متون ادبی یا غیررسمی احساسات یا معانی خاصی را منتقل کند، به همین دلیل باید با توجه به بافت و شرایط استفاده شود.

با رعایت این نکات می‌توانید به درستی از کلمه "دست بردن" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. او همیشه در کارهای خانه بدون اجازه دست بردن می‌کند و باعث ناراحتی همه می‌شود.
2. نمی‌دانم چرا نمی‌توانم به راحتی به کتاب‌های قدیمی دست بزنم و بعضی از آنها را باز کنم؛ گویی حس می‌کنم که به آنها دست بردن نمی‌توانم.
3. معلم از ما خواسته بود که هنگام انجام پروژه، به جزئیات دقت کنیم و از دست بردن در اطلاعات پرهیز کنیم.