کلمه "دست دادن" در زبان فارسی به چند شکل و در ساختارهای مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و نکات مربوط به این کلمه اشاره می‌شود:

1. جدا نویسی: کلمه "دست دادن" به صورت جدا نوشته می‌شود و هر دو واژه به طور مستقل دارای معنا هستند. "دست" به معنای عضو بدن و "دادن" به معنای عمل ارائه و انتقال.

2. استفاده در جملات: این عبارت معمولاً برای اشاره به عمل سلام و احوالپرسی استفاده می‌شود؛ مثلاً:

   • آن‌ها هنگام دیدار، یکدیگر را بغل کردند و دست دادند.

3. صرف و نحو: بسته به زمان و وضعیت، می‌توان این ترکیب را در جملات مختلف به کار برد:

   • من با او دست می‌دهم.
   • آن‌ها پس از مدت‌ها دست داده و خوشحال شدند.

4. هم‌نشینی با دیگر واژه‌ها: این ترکیب ممکن است با صفات یا قیدهای مختلف ترکیب شود؛ مثلاً:

   • او به گرمی دست داد.
   • ما در اجتماع فرهنگی دست دادیم.
5. نکات پایانی:
   • دقت کنید که در نوشتار رسمی و ادبی، بهتر است از استفاده افعال و عبارات غیررسمی پرهیز کنید و به جای "دست دادن" از عبارات رسمی‌تری مانند "سلام و علیک کردن" استفاده کنید، اگر در زمینه‌های رسمی یا جدی صحبت می‌کنید.

با رعایت این نکات، می‌توانید به درستی از کلمه "دست دادن" در نوشتار و گفتار خود استفاده کنید.

1. در پایان جلسه، شرکت‌کنندگان برای نشان دادن احترام یکدیگر را به گرمی در آغوش گرفتند و دست دادند.
2. پس از مدت‌ها دوری، دوستان قدیمی در یک جشن دوباره همدیگر را دیدند و با خوشحالی دست دادند.
3. فرهنگ ما اهمیت زیادی به دست دادن به عنوان نشانه‌ای از دوستی و صمیمیت می‌دهد.