قواعد فارسی و نگارشی برای کلمه "دل سوختن" به شرح زیر است:

1. معنی: "دل سوختن" به معنای احساس درد و اندوه شدید نسبت به یک موضوع یا شخص خاص است. این اصطلاح به احساساتی مانند ناراحتی، غم و صرف‌نظر از خود اشاره دارد.

2. نحو: "دل سوختن" معمولاً به صورت فعل استفاده می‌شود و می‌تواند به تنهایی یا به همراه مفعول (چیزی که باعث دل‌سوزی می‌شود) به کار رود. به عنوان مثال:

   • "دل من برای او سوخت."
   • "دلش برای آن بچه سوخت."

3. فعل‌های مربوطه: معمولاً با افعالی چون "سوختن"، "درد داشتن"، "آزار دیدن" همراه است:

   • "دلش سوخت."
   • "من دل‌سوخته‌ام."

4. نقاط قوت نگارشی:

   • در نگارش رسمی، سعی کنید به جای استفاده از کلمات غیررسمی و محاوره‌ای، از کلمات و عبارات ادبی‌تر استفاده کنید.
   • در نوشتار ادبی و شاعری، می‌توانید از تشبیهات و استعاره‌ها برای توصیف احساسات دل‌سوختگی بهره ببرید.
5. مثال‌های ادبی: در ادبیات فارسی، این اصطلاح به شیوه‌های مختلفی به کار رفته است، مانند:
   • "دل سوخته به یاد آن روزهای شیرین."
   • "چگونه می‌توان دل سوخته را تسلی داد؟"

با رعایت این نکات، می‌توان به شکل بهتری به بیان احساسات و عواطف مرتبط با "دل سوختن" پرداخت.