کلمه «دوغ» در زبان فارسی به معنای نوشیدنی‌ای است که از مخلوطing ماست و آب تهیه می‌شود. در اینجا نکاتی در مورد نگارش و قواعد مربوط به این کلمه آورده شده است:

1. نگارش صحیح: کلمه «دوغ» به صورت «دوغ» و با حرف غین نوشته می‌شود. این کلمه باید با حروف فارسی و به صورت کامل نوشته شود.

2. مفرد و جمع: «دوغ» به صورت مفرد استفاده می‌شود. برای جمع این کلمه به صورت غیررسمی می‌توان گفت «دوغ‌ها».

3. استفاده در جمله: به عنوان مثال:

   • من یک لیوان دوغ می‌خواهم.
   • دوغ‌های محلی طعم خوبی دارند.

4. نقطه‌گذاری: در نگارش جملات، باید به قواعد نقطه‌گذاری توجه داشت. در پایان جمله‌هایی که کلمه دوغ در آنها به کار رفته، باید از نقطه استفاده شود.

5. نکات نگارشی: در زبان فارسی، اگر «دوغ» در ابتدای جمله قرار گیرد، باید حرف اول آن بزرگ نوشته شود: «دوغ یک نوشیدنی خوشمزه است.»

با رعایت این نکات می‌توانید کلمه «دوغ» را به درستی در نوشته‌های خود به کار ببرید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "دوغ" در جمله آورده شده است:

1. برای پذیرایی از مهمان‌ها، یک لیوان دوغ تازه تهیه کردم.
2. دوغ را با نعنا و کمی نمک مزه‌دار کرده‌ام.
3. در روزهای گرم تابستان، نوشیدن دوغ خنک بسیار لذت‌بخش است.
4. مادرم همیشه می‌گوید که دوغ با غذای ایرانی طعم بهتری دارد.
5. ما در سفر به روستا، از دوغ محلی که تازه درست شده بود، چشیدیم.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید، لطفاً بفرمایید!