دیباج

کلمه "دیباج" در زبان فارسی به معنای زیبا، برجسته و یا لطیف است، و معمولاً به نوعی متن یا لباس زیبا اشاره دارد. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و استفاده این کلمه اشاره می‌شود:

1. غلط‌نامه و املای صحیح: نام این کلمه به شکل "دیباج" نوشته می‌شود و باید از نوشتن به صورت‌های غلطی مانند "دیباژ" خودداری کرد.

2. نوع کلمه: کلمه "دیباج" در زبان فارسی به عنوان صفت به کار می‌رود و معمولا به وصف اشیای زیبا یا با کیفیت عالی می‌پردازد.

3. پیشوند و پسوند: این کلمه می‌تواند با پسوندها و پیشوندهای مختلف ترکیب شود، مثل "دیباجی" برای اشاره به چیزی که خصوصیات دیباج را دارد یا مربوط به آن است.

4. استفاده در جملات:

   • مثال 1: لباس دیباجی که او پوشیده، توجه همه را جلب کرده است.
   • مثال 2: این کتاب مجموعه‌ای از اشعار دیباج است.

5. مفهوم فرهنگي و ادبی: کلمه "دیباج" در ادبیات فارسی به هنر و زیبایی اشاره دارد و می‌تواند در شعر و نثر برای وصف آثار هنری یا زیبا به کار رود.

6. پذیرش در محاورات: این کلمه معمولاً در محاورات رسمی و ادبیات استفاده می‌شود و ممکن است در مکالمات روزمره کمتر به کار رود.

با رعایت این نکات، می‌توان از کلمه "دیباج" به درستی استفاده کرد و معنای آن را به خوبی منتقل کرد.