دیواری

کلمه "دیواری" در زبان فارسی به عنوان یک اسم صفت (صفت نسبی) به کار می‌رود و به معنای چیزی مربوط به دیوار است. در زیر به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه پرداخته می‌شود:

1. معنی و کاربرد: "دیواری" به موضوعاتی مانند ساختمان، حریم، و موانع اشاره می‌کند و می‌تواند در جملات مختلف به کار برود. مثلاً: "دیواری بلند از باغ ما جدا می‌شود."

2. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به صورت "دیوارِی" است و به دو سیلاب ("دی" و "واری") تقسیم می‌شود.

3. نوشتار: این کلمه باید به صورت جدا و بدون هیچ گونه ویرگول، شاپرک یا نشانه نگارشی دیگری نوشته شود، مگر در موارد خاصی که نیاز به علائم نگارشی باشد.

4. جمع: در فارسی، برای جمع بستن اسم صفت "دیواری"، می‌توان از "دیواری‌ها" استفاده کرد.

5. به کارگیری در جمله:

   • "خانه‌ای با دیواری سفید و بلند ساختند."
   • "آن دیواری که زده‌اند، منظره را خراب کرده است."

6. قواعد مشابه: کلمه‌های مشابه "دیوار" و "دیواری" ارتباط معنایی دارند اما از نظر دستوری ممکن است کارکردهای متفاوتی داشته باشند. "دیوار" به عنوان اسم است و "دیواری" به عنوان صفت.

7. سبک و سیاق: در نوشتارهای ادبی و رسمی، استفاده از کلمه "دیواری" می‌تواند به توصیف حالات و ویژگی‌های فضایی کمک کند و فضای داستان یا توصیف را غنی‌تر کند.

با رعایت این نکات می‌توانید استفاده صحیح و مؤثری از کلمه "دیواری" در نگارش خود داشته باشید.