کلمه "ذقن" در زبان فارسی به معنای چانه است و به عنوان یک اسم کاربرد دارد. در زیر به برخی نکات قواعدی و نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه نوشتار: کلمه "ذقن" به صورت صحیح و با املای درست نوشته می‌شود.

2. جنس کلمه: "ذقن" یک اسم مذکر است، بنابراین در جملات باید بر اساس جنس و تعداد صحیح به کار رود.

3. جمع: جمع آن "ذقان" است. در جملات جمعی باید به این شکل استفاده شود.

4. نقش در جمله: "ذقن" می‌تواند به عنوان فاعل، مفعول یا دیگر اجزای جمله به کار رود. مثلاً:

   • فاعل: «ذقن او بلند است.»
   • مفعول: «او به ذقن خودش دست زد.»
5. آوردن آن در عبارات و اصطلاحات: این کلمه ممکن است در عبارات و اصطلاحات خاصی به کار رود. مثلاً در اصطلاحاتی که به توصیف چهره و صورت افراد مربوط می‌شود.

در نوشتار و گفتار فارسی، توجه به اصول نگارش و قواعد جملات کمک می‌کند تا مفهوم به درستی منتقل شود.

1. وقتی که خنده‌ام را پنهان می‌کردم، ذقن من به طور ناخودآگاه بالا می‌رفت.
2. او با ذقن بلندش همیشه توجه دیگران را به خود جلب می‌کند.
3. در عکس جدیدش، ذقن او به زیبایی کنار چشمانش نشسته است.