کلمه "ذمیم" در زبان فارسی به معنای "پسین" یا "زشت" است و به عنوان یک صفت توصیفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای استفاده صحیح از این کلمه و رعایت قواعد نگارشی، توجه به نکات زیر لازم است:

1. نحوه نوشتار: کلمه "ذمیم" باید به همین شکل نوشته شود و از اشتباهاتی مانند استفاده از حروف مشابه پرهیز شود.

2. کاربرد در جملات: هنگام به کار بردن این کلمه در جمله، باید دقت کرد که با دیگر اجزاء جمله هم‌خوانی داشته باشد. مثلاً:

   • "این رفتار او ذمیم است."
   • "چهره‌ی او در آن زمان ذمیم به نظر می‌رسید."

3. قید و صفت: "ذمیم" یک صفت است، بنابراین می‌توان آن را با اسم‌های مختلف همراه کرد:

   • "کلام ذمیمی"
   • "شکل ذمیم"
4. نکات نگارشی: در نگارش متون، باید از استفاده‌های نادرست و بی‌مورد از این کلمه خودداری شود و تنها در موارد لازم و مناسب به کار رود.

اگر سوال خاص‌تری در مورد این کلمه یا استفاده از آن دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!

1. به خاطر رفتار ذمیمش، هیچ‌کس تمایلی به نزدیک شدن به او ندارد.
2. او به دلیل ویژگی‌های ذمیمی خود به راحتی در جمع‌ها مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
3. باید یاد بگیریم که احساسات ذمیم را درک کنیم و به نحوی مثبت به آن پاسخ دهیم.