کلمه "راست" در زبان فارسی دارای معانی و کاربردهای مختلفی است که برخی از قواعد و نکات نگارشی مربوط به آن عبارتند از:

1. معنا: "راست" می‌تواند به معنای «درست»، «صحيح» یا «خلاف کذب» باشد. همچنین به معنای «عمود» یا «راست‌زاویه» (مثل خط راست) نیز کاربرد دارد.

2. قید: به عنوان قید، "راست" به معنای «به‌طور صحیح» یا «بدون تغییر» به کار می‌رود. مثلاً: «او راست می‌گوید».

3. به عنوان صفات: "راست" می‌تواند به عنوان صفت برای توصیف نام‌ها استفاده شود. مثلاً: «دست راست»، «خط راست».

4. ترکیب‌ها: این کلمه می‌تواند با دیگر کلمات ترکیب شود و اصطلاحات خاصی به وجود آورد. مانند «راست‌گویی»، «راستین» و ...

5. نگارش و املای صحیح: "راست" همیشه به همین شکل نوشته می‌شود و نیازی به تعدیل یا تغییر ندارد.

6. جایگاه در جمله: "راست" معمولاً در جمله به عنوان صفت، قید و یا نام مستعاری برای اشاره به صداقت استفاده می‌شود و در جمله می‌تواند در موقعیت‌های مختلف قرار گیرد.

در نهایت، برای استفاده صحیح از کلمه "راست"، درنظر گرفتن مفهوم مورد نظر در زمینه‌ای که استفاده می‌شود اهمیت زیادی دارد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "راست" در جمله آورده شده است:

1. او همیشه راست می‌گوید و به قول خود وفادار است.
2. به جای رفتن به چپ، باید به سمت راست بپیچی.
3. احساس می‌کنم که این حرفی که زدی واقعاً راست بود.
4. ما باید حقایق را راست و مستقیم به هم بگوییم.
5. در این تصویر، خط راست به وضوح قابل مشاهده است.

اگر به مثال‌های بیشتری نیاز دارید یا موضوع خاصی مد نظر شماست، خوشحال می‌شوم کمک کنم!