کلمه "اذله" در زبان فارسی به معنای ذلیل و خوار کردن است و به شکل فعلی و اسمی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. چگونه استفاده شود:

   • به عنوان فعل: "او همیشه دیگران را اذله می‌کند."
   • به عنوان اسم: "حس اذله در او بسیار قوی است."

2. تطابق با قواعد دستور زبان فارسی:

   • توجه داشته باشید که در جملات، فعل باید با فاعل از نظر زمان و شخص تطابق داشته باشد.

3. نقطه‌گذاری:

   • از نقطه‌گذاری مناسب استفاده کنید. مثلاً، اگر جمله‌ای طولانی دارید که شامل "اذله" است، استفاده از ویرگول یا نقطه برای تفکیک جملات می‌تواند کمک‌کننده باشد.

4. معنی و مفهوم:

   • همیشه سعی کنید با زمینه و مفهوم جملاتتان، کلمه "اذله" را به درستی به کار ببرید. برای مثال، در متون ادبی می‌توانید از آن در مفهوم‌های عاطفی یا فلسفی بهره‌برید.
5. تاثیرات زبانی:
   • در نوشتار خود، بررسی کنید که استفاده از این کلمه چه تاثیری بر مفهوم کلی متن دارد و آیا به درستی منتقل کننده احساس یا مفهوم مورد نظر است یا خیر.

اگر سوال خاصی در مورد این کلمه دارید یا نیاز به توضیحات بیشتری است، لطفا بفرمایید.

1. اذله در زبان عربی به معنای "خوشبختی" است و بسیاری از افراد به دنبال آن هستند.
2. در داستان، شخصیت اصلی با دستاوردهای خود به احساس اذله و آرامش دست یافت.
3. او با تلاش و کوشش فراوان توانست به اذله و موفقیت‌هایی که آرزو داشت دست یابد.