کلمه «ریحان الشیوخ» به زبان فارسی و عربی است. در بررسی این اصطلاح، چند نکته نگارشی و قواعدی وجود دارد:

1. نویسه‌خوانی: در زبان فارسی، کلمات عربی غالباً با تلفظ نزدیک به عربی ولی متناسب با قواعد نوشتاری فارسی نوشته می‌شوند. «ریحان» به معنای نوعی گیاه معطر است و «الشیوخ» به معنای «سراسر یا پیشوایان» است.

2. استفاده از نشانه‌ها: اگر «ریحان الشیوخ» عنوان یک کتاب، مقاله یا اثر ادبی باشد، بسته به مکان و نوع استفاده، ممکن است به صورت ایتالیک یا در گیومه نوشته شود.

3. فاصله‌گذاری: باید به فاصله‌های بین کلمات توجه کنید و از نظر خوانایی اطمینان حاصل کنید که کلمات به‌خوبی از یکدیگر تفکیک شده‌اند.

4. حروف اضافه: در برخی موارد، ممکن است برای تاکید، حرف اضافه‌ای مانند «از» یا «به» قبل از «ریحان الشیوخ» بیفزایید، مثلاً: «ریحان الشیوخ» به عنوان عنوان مرجع.

5. طولانی بودن عنوان: اگر این عبارت بخشی از عنوان یا متن طولانی‌تری باشد، باید به مواردی چون همگن بودن عبارات و تناسب با جمله دقت کنید.

6. رعایت رسم‌ الخط: در صداها و حروف اضافه مورد استفاده باید به قواعد دستور زبان فارسی و عربی توجه کنید.

اگر سوال خاص‌تری دربارهٔ نحوه استفاده یا نگارش آن دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم!