کلمه "زراعی" به معنای مربوط به زراعت و کشاورزی است و در زبان فارسی قاعده‌های نگارشی خاصی دارد. در زیر به چند نکته در مورد استفاده و نگارش این کلمه اشاره می‌کنم:

1. زبان و ادبیات فارسی: در متون رسمی و ادبی، واژه "زراعی" به طور صحیح و بدون اشتباه نوشته می‌شود. این کلمه به عنوان صفت به کار می‌رود و معمولاً برای توصیف نهادها، کالاها یا فعالیت‌هایی که با زراعت مرتبط هستند، استفاده می‌شود.

2. قافیه و وزن: اگر در اشعار یا متون ادبی از "زراعی" استفاده می‌شود، باید به قافیه و وزن توجه کرد تا منطبق با ساختار شعر باشد.

3. سمت‌ها و ترکیبات: این کلمه معمولاً به عنوان صفت در ترکیب با کلمات دیگر به کار می‌رود؛ مانند "کشت زراعی"، "محصولات زراعی" و "زراعت زراعی".

4. نحوه تلفظ: "زراعی" به صورت "za-ra-i" تلفظ می‌شود و تأکید بر روی سیلاب اول است.

5. استفاده از حروف اضافه: در جملات، ممکن است حروف اضافه‌ای مانند "در"، "برای" و "با" به کلمه "زراعی" اضافه شوند. به عنوان مثال: "محصولات زراعی در این منطقه برتر است."

به طور کلی، "زراعی" در زبان فارسی کاربردهای متنوعی دارد و باید به درستی و در بافت مناسب استفاده شود.

1. کشاورزان با استفاده از روش‌های زراعی مدرن، به افزایش تولید محصولات خود کمک می‌کنند.
2. دولت برنامه‌هایی برای حمایت از کشاورزی زراعی و بهبود شرایط زندگی روستاییان تدوین کرده است.
3. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که تغییرات آب و هوایی بر روی الگوهای زراعی تاثیرات منفی گذاشته است.