کلمه "زنجیری" یک واژه فارسی است که از ریشه "زنجیر" ساخته شده و به شکل صفت به کار می‌رود. در زیر به بررسی قواعد فارسی و نگارشی مرتبط با این کلمه می‌پردازیم:

۱. ساختار واژه

• ریشه: "زنجیر"
• پسوند: "-ی" (پسوند صفت ساز)

۲. کاربرد

• کلمه "زنجیری" به معنای مربوط به زنجیر یا شبیه به زنجیر است. به عنوان مثال: "درب زنجیری" یعنی دری که با زنجیر بسته می‌شود.

۳. نگارش صحیح

• این کلمه باید با حروف فارسی و به درستی نوشته شود. شکل صحیح آن "زنجیری" است و نباید با حروف لاتین یا شکسته نوشته شود.

۴. نکات نگارشی

• در متون رسمی و ادبی باید به کاربرد صحیح این کلمه توجه شود.
• در صورت استفاده از آن در جملات، باید با سایر کلمات به صورت مناسب ترکیب شود.

۵. مثال در جمله

• "این گردنبند زنجیری زیبایی دارد."
• "او همیشه یک زنجیری بزرگ به کمرش می‌بندد."

در نهایت، رعایت اصول نگارشی و املایی در استفاده از کلمه "زنجیری" باعث می‌شود که متن شما خوانا و صحیح باشد.

1. زنجیری که به گردن شغالی بسته شده بود، او را به یاد روزهای سختش می‌انداخت.
2. در جشن تولدی که برگزار کردیم، هدیه‌ای زنجیری به دوستمان دادیم که برایش یادگاری خاصی باشد.
3. صدای زنجیری که در باد به صدا درآمد، نوستالژی خاطرات کودکیمان را زنده کرد.