ساعت سنج

قواعد فارسی و نگارشی برای کلمه‌ی "ساعت‌سنج" به شرح زیر است:

1. تفکیک و ترکیب واژه‌ها: "ساعت‌سنج" ترکیبی از دو واژه "ساعت" و "سنج" است. "سنج" به معنای اندازه‌گیری و "ساعت" به معنای زمان است. در این واژه، کاربرد کلمه‌ی "سنج" به معنی اندازه‌گیری زمان است.

2. نوشتار: در نوشتار، این دو کلمه باید به شکل جدا از هم نیامده و ترکیب شده باشند. یعنی باید "ساعت‌سنج" نوشته شود و نه "ساعت سنج".

3. خط تیره: در این ترکیب به دلیل این که دومین جزء (سنج) به عنوان یک عامل توصیفی در نظر گرفته می‌شود و بین آنها خط تیره آمده است. این خط تیره ارتباط معنایی بین دو واژه را نشان می‌دهد.

4. قواعد صرف و نحو: این واژه صرف نمی‌شود و به صورت اسم ایستایی (و نه فعلی) به کار می‌رود.

5. معنی و کاربرد: "ساعت‌سنج" به معنی دستگاهی است که زمان را اندازه‌گیری می‌کند و بیشتر به "ساعت" یا "کرنومتر" اشاره دارد.

در کل، برای نگارش صحیح و قواعد مربوط به "ساعت‌سنج" باید به ترکیب و اتصال آن توجه کرد و همچنین دقت کرد که خط تیره برای نشان‌دادن ارتباط معنایی بین دو بخش استفاده شده است.