کلمه "ساق عرش" به مفهوم پشتیبانی یا پایه‌ای برای عرش (یعنی بالاترین مرتبه آسمان یا مکتب عرفان) به کار می‌رود. در استفاده از این عبارت، برخی قواعد و نکات نگارشی و زبانی وجود دارد که می‌توان به آن‌ها توجه کرد:

1. رنگ و خط: معمولاً در متون ادبی و عرفانی، این عبارت با خط زیبا و طراحی‌های خاص به کار می‌رود. در متون رسمی و علمی نیز باید با خط خوانا نوشته شود.

2. استفاده از حروف بزرگ: اگر بخواهید این عبارت را در عنوان‌ها یا سرفصل‌ها استفاده کنید، ممکن است بخواهید به حروف بزرگ شروع کنید، مانند "ساق عرش".

3. فاصله گذاری: میان کلمات "ساق" و "عرش" باید یک فاصله مناسب وجود داشته باشد.

4. نگارش درست: از آنجایی که "ساق عرش" یک ترکیب معنایی است، باید در نگارش آن دقت کنید تا از نوشتن نادرست مثل "ساقعرش" خودداری کنید.

5. استفاده در جملات: این ترکیب می‌تواند به عنوان مفعول، فاعل یا در عبارات توصیفی به کار رود. برای مثال: "او به ساق عرش اشاره کرد."

6. توجه به مفهوم: در نوشتن و استفاده از "ساق عرش"، توجه به بافت معنایی و فرهنگی آن ضروری است، چراکه این عبارت در متون مذهبی و عرفانی بار عاطفی و معنوی خاصی دارد.

با رعایت این نکات می‌توان به درست و زیبا نوشتن و استفاده کردن از ترکیب "ساق عرش" در متن‌ها پرداخت.