کلمه "ستم" در زبان فارسی به معنای ظلم و بی‌عدالتی است و در جمله و نگارش به شکل‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. در اینجا به برخی از قواعد و نکات نگارشی مرتبط با این کلمه اشاره می‌کنم:

1. نحوه استفاده: "ستم" می‌تواند به عنوان اسم به کار رود. به عنوان مثال: "ستم بر مردم" یا "ستمکاری".

2. ترکیب با دیگر کلمات: این کلمه می‌تواند با سایر کلمات ترکیب شود، مانند "ستم‌گران"، "ستم اجتماعی" و "ستم سیاسی".

3. جملات توصیفی: وقتی از "ستم" در جمله‌های توصیفی استفاده می‌کنید، به یاد داشته باشید که می‌توانید این کلمه را با صفت‌ها ترکیب کنید تا معانی متفاوتی ایجاد کنید. مثلاً: "ستم ظالمانه" یا "ستم خطیر".

4. افعال مرتبط: می‌توانید از افعالی مانند "ستم کردن" یا "ستم روا داشتن" استفاده کنید.

5. نکات نگارشی:

   • توجه به فاصله‌ها: باید به دقت فاصله‌ها و نقاط درست نگارشی را رعایت کنید.
   • استفاده از علامت‌های نگارشی: به کار بردن ویرگول و نقطه در جملات حاوی این کلمه اهمیت دارد.
6. معنی و مرادف‌ها: در صورت نیاز به تنوع، می‌توانید از مرادف‌هایی چون "ظلم" و "بی‌عدالتی" استفاده کنید.

در نوشتارهای ادبی، فلسفی یا اجتماعی، "ستم" یک واژه مهم است که می‌تواند مضامین عمیق‌تری را نیز انتقال دهد.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "ستم" در جمله آورده شده است:

1. ستم بر مظلومان همیشه محکوم است و هیچ‌گاه مورد قبول جامعه نخواهد بود.
2. او در شعرهایش به ستم‌هایی که بر مردم رفته است، اشاره می‌کند.
3. تاریخ پر از داستان‌هایی است که در آن‌ها ستمگران مردم را به ظلم و سختی وادار کرده‌اند.
4. نباید اجازه داد که ستمگران آزادانه بر زندگی دیگران تأثیر بگذارند.
5. مبارزه با ستم و نابرابری یکی از اصول اساسی حقوق بشر است.

امیدوارم این مثال‌ها به شما کمک کند!