کلمه «ستوده» در زبان فارسی فعلی است که از ریشه «ستودن» derivation به معنای «مدح کردن» یا «تحسین کردن» می‌باشد. این کلمه به صورت «ستوده» به عنوان صفت نیز به کار می‌رود و به معنای «مدح شده» یا «تحسین شده» است.

نکات نگارشی و گرامری در مورد کلمه «ستوده»:

1. جنس و شمار:

   • «ستوده» می‌تواند به عنوان صفت مذکر و مؤنث استفاده شود و در جملات به تعداد و جنس نام‌های مورد نظر مرتبط می‌شود. مثلاً:
     • "شخصیت ستوده‌ای دارد." (مذکر)
     • "رفتار ستوده‌ای دارد." (مؤنث)

2. کاربرد:

   • این کلمه غالباً در متون ادبی و رسمی برای توصیف افراد، رفتارها یا ویژگی‌های مثبت به کار می‌رود.
   • در جملات: "او فردی ستوده و مورد احترام است."

3. نحوه استفاده در جملات:

   • «ستوده» می‌تواند به عنوان صفت وصفی یا به شکل فعل به کار رود. مثلاً:
     • "این کتاب ستوده شده است."
     • "او از طرف دیگران ستوده می‌شود."

4. فعل‌ها و زمان‌ها:

   • «ستودن» به عنوان فعل و «ستوده» به‌ عنوان مفعول و صفت به کار می‌رود. شکل‌های متفاوت این فعل می‌توانند به زمان‌های مختلف نیز اشاره کنند.
5. نکات نگارشی:
   • زمانی که در متون رسمی یا ادبی از کلمه «ستوده» استفاده می‌کنید، باید به زمینه متن و نوع بیان خود توجه کنید تا از صحت و زیبایی نوشته مطمئن باشید.
   • به‌کارگیری درست قیدها و صفات دیگر در کنار «ستوده» می‌تواند به غنای جمله کمک کند.

این نکات به شما کمک می‌کند تا به درستی از کلمه «ستوده» در جملات و متون خود استفاده کنید.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "ستوده" در جمله آورده‌ام:

1. رفتار مهربان و فداکارانه‌اش واقعاً ستوده است و همه او را تحسین می‌کنند.
2. این کتاب به بررسی آثار و اندیشه‌های ستوده یک فیلسوف بزرگ می‌پردازد.
3. در جلسۀ رسمی، اعضای شورا از تلاش‌های ستوده معلمین برای ارتقای آموزش قدردانی کردند.
4. او همیشه به انجام کارهای نیکو شهرت داشته و اعمالش ستوده است.
5. جوانی که در مسابقات بین‌المللی موفق شده، ستوده و الگوی خوبی برای دیگران است.

اگر نیاز به جملات بیشتری دارید، بفرمایید!