کلمه "سحری" به معنای غذایی است که در زمان سحر (قبل از طلوع آفتاب و شروع روزه‌داری) مصرف می‌شود. در مورد نگارش و قواعد فارسی این کلمه، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. نحوه نوشتن: کلمه "سحری" به صورت صحیح و معمول "سحری" نوشته می‌شود و به همین شکل تلفظ می‌شود.

2. مفهوم: سحری به غذایی اطلاق می‌شود که مسلمانان در ماه رمضان قبل از آغاز روزه‌داری میل می‌کنند.

3. جایگاه در جمله: این کلمه معمولاً به عنوان اسم و در نقش مفعول استفاده می‌شود. مثلاً:

   • "او سحری خوشمزه‌ای درست کرد."
   • "من قبل از روزه‌داری سحری می‌خورم."

4. قواعد نگارشی: در نوشتار فارسی، توجه به اصول نگارش بسیار مهم است. برای مثال، باید از جمله‌سازی صحیح، نقطه‌گذاری مناسب و استفاده از حروف بزرگ و کوچک به‌درستی استفاده کرد.

5. تلفظ: کلمه "سحری" به صورت "سَحَری" تلفظ می‌شود، با تأکید بر «س» و «ح».

مهم است که در نوشتار خود دقت کنیم که معانی و کاربردهای کلمات را به درستی بشناسیم و در جمله‌های خود از آن‌ها به‌خوبی استفاده کنیم.

1. هر روز در ماه رمضان، سحری را با خانواده‌ام در کنار هم صرف می‌کنیم.
2. برای اینکه روزه‌ام را به‌خوبی نگه‌دارم، همیشه سحری را مختصری میل می‌کنم تا انرژی کافی داشته باشم.
3. صدای زیر و دلنشین اذان صبح هنگام سحری، همیشه یادآور روزهای خوب رمضان برایم است.