کلمه "سزا" در زبان فارسی به معانی مختلفی به کار می‌رود و از نظر نگارشی و دستوری نکات زیر قابل توجه است:

1. معنی: "سزا" به معنای حق، سزاواری، و یا مجازات برای عمل انجام‌شده است. می‌توان آن را در جملات مختلف به کار برد.

2. جملات نمونه:

   • او به خاطر کارهایش سزا دارد.
   • هر انسانی باید به آنچه سزاوار است، دست یابد.

3. نکات نگارشی:

   • هنگام استفاده از "سزا" در جمله، باید به ساختار جمله توجه کنید. این کلمه معمولاً به عنوان اسم به کار می‌رود.
   • مانند سایر کلمات فارسی، "سزا" باید با توجه به قواعد مربوط به صرف و نحو جمله به کار رود.

4. قید و وصف:

   • "سزا" می‌تواند توصیف شود یا توسط قید و صفاتی مانند "بیشتر"، "کمتر"، و "بهترین" تقویت شود. مثلاً: "این رفتار او سزاوارترین عمل بود."
5. جایگاه در جمله:
   • کلمه "سزا" معمولاً در جایگاه مفعول یا مبتدای جمله قرار می‌گیرد، به ویژه زمانی که درباره حقوق یا مجازات صحبت می‌شود.

توجه به این نکات می‌تواند به بهبود نگارش و بیان شما در زبان فارسی کمک کند.

البته! در اینجا چند مثال برای کلمه "سزا" در جمله آورده شده است:

1. او با تلاش زیاد به موفقیت رسید و این دستاورد را سزاوار خود می‌داند.
2. رفتار نیکوی او باعث شد که دیگران او را به عنوان فردی سزاوار احترام بشناسند.
3. معلم به دانش‌آموزانی که درس خود را به خوبی خوانده بودند، سزا داده و آن‌ها را تشویق کرد.
4. او احساس می‌کرد که این شکست سزاوارش نبود و تلاش بیشتری می‌کند.
5. برای ترویج فرهنگ احترام، باید به دیگران سزا بدهیم و از رفتارهای ناپسند دوری کنیم.

اگر مثال‌های بیشتری نیاز دارید یا موضوع خاصی مدنظرتان هست، لطفاً بفرمایید!