کلمه "ارمل" به معنی "تنها" یا "بی‌کس" در زبان فارسی استفاده می‌شود و به طور معمول در شعر و ادبیات فارسی به کار می‌رود. در مورد قواعد نگارشی و نحوه استفاده از این کلمه، چند نکته وجود دارد:

1. شیوه نگارش: این کلمه باید به صورت صحیح و بدون هرگونه اشتباه نگارشی نوشته شود. "ارمل" به همین صورت و با حروف عربی نوشته می‌شود.

2. استفاده در جملات: این کلمه معمولاً در جملات توصیفی یا در شعرها به کار می‌رود. از آن می‌توان برای توصیف فردی که تنهاست یا احساس تنهایی می‌کند، بهره برد.

3. علامت‌گذاری: اگر کلمه "ارمل" در وسط جمله بیاید، باید به قواعد علامت‌گذاری توجه شود. معمولاً نیازی به ویرگول یا علامت خاصی نیست، مگر اینکه جمله به گونه‌ای باشد که نیاز به جداسازی داشته باشد.

4. همه‌چیز در متن: لازم است تا مفهوم کلمه و زمینه‌ای که در آن به کار برده می‌شود، به درستی درک شود. این کلمه ممکن است در زمینه‌های مختلفی از جمله شعر، متون ادبی و نثر به کار رود.

مثال: "او در میان جمع دوستانش احساس ارملی می‌کرد."

در نهایت، اگر سوال خاصی در مورد نحوه استفاده یا ساختار جملات مرتبط با این کلمه دارید، خوشحال می‌شوم که کمک کنم.

1. او به عنوان یک زن ارمل، با شجاعت و قدرت در برابر مشکلات زندگی ایستاده است.
2. در روستا، زنان ارمل به جمع‌آوری محصولات کشاورزی و تولید صنایع دستی مشغول‌اند.
3. داستان زندگی ارمل‌ها همیشه پر از رنج و سختی، اما همچنین امید و مقاومت است.