سفارتخانه

کلمه "سفارتخانه" یکی از واژه‌های مرکب در زبان فارسی است که به معنی محل استقرار سفارت یک کشور در کشور دیگر به کار می‌رود. در مورد قواعد فارسی و نگارشی این کلمه، موارد زیر قابل ذکر است:

1. نحوه‌ی نوشتار: کلمه "سفارتخانه" به صورت یکپارچه نوشته می‌شود و نباید آن را به دو قسمت "سفارت" و "خانه" تقسیم کرد.

2. قواعد دستور زبان:

   • جمع‌سازی: جمع "سفارتخانه" به صورت "سفارتخانه‌ها" ساخته می‌شود.
   • مضاف و مضاف‌الیه: می‌توان این کلمه را در ساختار مضاف و مضاف‌الیه به کار برد (مثلاً "سفارتخانه‌ی ایران").

3. استفاده‌های مختلف:

   • کلمه "سفارتخانه" را می‌توان در جملات مختلف به عنوان اسم خاص و عمومی به کار برد.
   • می‌توان از صفات و قیدها برای توصیف سفارتخانه‌ها استفاده کرد (مثلاً "سفارتخانه‌ی جدید" یا "سفارتخانه‌های بزرگ").
4. نکات نگارشی:
   • در متون رسمی و غیررسمی، این کلمه باید به درستی و با رعایت قواعد املایی نوشته شود.
   • توصیه می‌شود از نوشتن واژه‌ها به صورت جدا پرهیز شود و همیشه به‌کارگیری شکل صحیح آن مد نظر قرار گیرد.

با رعایت این نکات، می‌توانید از کلمه "سفارتخانه" به‌درستی و با اطمینان در نگارش خود استفاده کنید.

1. از آنجا که ویزای تحصیلی نیاز به تأیید سفارتخانه دارد، تصمیم گرفتیم مدارک را زودتر آماده کنیم.
2. سفارتخانه به عنوان نماینده کشورها در خارج از مرزها، خدمات مختلفی به شهروندان ارائه می‌دهد.
3. هنگام خروج از کشور، لازم است که به سفارتخانه اطلاع دهید تا در صورت بروز مشکل، به شما کمک کنند.