سفیر

کلمه "سفیر" در زبان فارسی به معنای نماینده رسمی یک کشور در کشور دیگر به کار می‌رود. برای نگارش و استفاده صحیح از این کلمه، می‌توان به نکات زیر توجه کرد:

1. نوشتار صحیح: کلمه "سفیر" با حرف "س" آغاز می‌شود و بدون زینت‌افزوده‌ها یا تغییرات نوشتاری باید نوشته شود.

2. قواعد جمع: جمع کلمه "سفیر" به صورت "سفرا" و همچنین می‌توان از "سفیران" نیز استفاده کرد. هر دو جمع رایج هستند، اما "سفرا" بیشتر در حوزه‌های رسمی و دیپلماتیک کاربرد دارد.

3. استفاده در جمله: در جملات می‌توان از این کلمه به عنوان اسم منصوب به موارد زیر استفاده کرد:

   • "سفیر جدید کشورمان به زودی به مقصد خود سفر می‌کند."
   • "سفیران کشورهای مختلف در نشست حاضر بودند."

4. مواقع استفاده: کلمه "سفیر" معمولاً در متون رسمی، خبری یا سیاسی کاربرد دارد و در مکالمات روزمره به ندرت به کار می‌رود.

5. توجه به واژه‌های مشابه: ممکن است واژه‌های مشابهی مانند "نماینده" یا "دیپلمات" نیز وجود داشته باشد که بسته به زمینه استفاده، معنای متفاوتی داشته باشند.

با رعایت این نکات، می‌توان کلمه "سفیر" را به درستی در متون فارسی استفاده کرد.

1. سفیر کشورمان در جلسه بین‌المللی به معرفی فرهنگ و هنر ایرانی پرداخت.
2. دولت تصمیم دارد سفیر جدیدی را برای روابط بهتر با کشورهای همسایه منصوب کند.
3. سخنرانی سفیر در مراسم استقبال از مهمانان خارجی مورد توجه همگان قرار گرفت.