کلمه "سمن سینه" به صورت ترکیبی به معنای "عطر و زیبایی" یا "عطر دلنواز" و همچنین در برخی موارد به معنای "عطر سینه" یا "سینهٔ عطرآگین" به کار می‌رود. این کلمه عمدتاً در اشعار و ادبیات فارسی به کار می‌رود. برای رعایت قواعد نگارشی و زبانی در استفاده از این ترکیب، نکات زیر را می‌توان در نظر گرفت:

1. استفاده از علائم نگارشی: اگر "سمن سینه" در جمله‌ای به کار می‌رود که نیاز به نشانه‌گذاری دارد، باید از ویرگول، نقطه، یا سایر علائم به درستی استفاده کنید.

2. نحوهٔ نگارش: در نوشتن "سمن سینه"، معمولاً کلمات به صورت جدا و با یک فاصله نوشته می‌شوند.

3. تناسب با سبک نوشتار: این ترکیب بیشتر در متون ادبی و شعر دیده می‌شود. اگر در متنی غیرادبی یا علمی استفاده می‌شود، ممکن است نیاز به توضیح بیشتری داشته باشد.

4. جملا‌ت توصیفی: در صورتی که بخواهید "سمن سینه" را توصیف کنید، می‌توانید از صفات و قیدهای مناسب استفاده کنید تا زیبایی و عمق این واژه بهتر منتقل شود. مثلاً: "عطر سمن سینه‌ای دلنواز در فضا پیچیده بود."

5. ساختار جملات: در جملات پیچیده و تو در تو، باید دقت کنید که ترکیب "سمن سینه" به وضوح و به دور از ابهام بیان شود تا معنا به خوبی منتقل گردد.

با رعایت این نکات می‌توانید از "سمن سینه" در متون خود به شیوه‌ای زیبا و درست استفاده کنید.