کلمه "سنقر" به عنوان یک اسم خاص و همچنین نام جغرافیایی در زبان فارسی استفاده می‌شود. در زیر به برخی از قواعد نگارشی و کاربردی مربوط به این کلمه اشاره می‌کنم:

1. حروف بزرگ و کوچک: اگر "سنقر" به عنوان نام یک مکان یا شخص خاص استفاده شود، باید با حرف اول بزرگ نوشته شود (مثلاً "سنقر").

2. قید و وصف: در جملات توصیفی، می‌توان از کلمه "سنقر" به عنوان اسم استفاده کرد. به عنوان مثال: "سنقر شهری تاریخی و زیبا است."

3. فاصله‌گذاری: در نگارش، مانند سایر نام‌ها، باید از فاصله مناسب استفاده کرد. به عنوان مثال: "شهر سنقر در استان کردستان واقع شده است."

4. استفاده از حرف ربط: می‌توان به راحتی در ترکیب با دیگر کلمات استفاده کرد. مثلاً "آب و هوای سنقر" یا "مردم سنقر".

5. علامت‌گذاری: در نگارش جملات، اگر "سنقر" جزء یک لیست و یا عنوان باشد، می‌توان از ویرگول و دیگر علامات نگارشی استفاده کرد. به عنوان مثال: "شهرهای معروف ایران: تهران، سنقر، اصفهان."

6. تلفظ و نوشتار: در نوشتار کلمه "سنقر"، به تلفظ صحیح آن نیز توجه کنیم.

7. معانی و هم‌نوایی‌ها: گاهی اوقات "سنقر" ممکن است معانی مختلفی داشته باشد، مثلاً اشاره به پرنده‌ای به نام سنقر، که در این صورت باید متن مشخص کند منظور از "سنقر" چیست.

با رعایت این قواعد می‌توان از کلمه "سنقر" به شکل صحیح و واضح در متون فارسی استفاده کرد.

البته! در زیر چند مثال برای کلمه "سنقر" در جملات آورده شده است:

1. سنقر یکی از پرندگان زیبای مناطق کوهستانی است که صدای خاصی دارد.
2. در سفرمان به سنقر، با فرهنگ و آداب و رسوم locals آشنا شدیم.
3. عکاسی از سنقر در حیات وحش، تجربه‌ای منحصر به فرد و هیجان‌انگیز بود.
4. سنقر به عنوان نمادی از آزادی و زیبایی در شعرهای بسیاری ذکر شده است.
5. در باغ وحش، امکان دیدن سنقر و آشنایی با ویژگی‌های آن وجود دارد.

اگر نیاز به مثال‌های بیشتری دارید، بفرمایید!