سیبل

کلمه "سیبل" در زبان فارسی به معنای "هدف" یا "سطح هدف" است و در متون ادبی، علمی یا نظامی به کار می‌رود. برای استفاده صحیح از این کلمه و قواعد مربوط به آن، به نکات زیر توجه کنید:

1. املا: کلمه "سیبل" به همین شکل نوشته می‌شود و از دو بخش (س و ب) و (سی) تشکیل شده است. به کار بردن املای صحیح آن مهم است.

2. تلفظ: تلفظ صحیح این کلمه به صورت "سیبل" است و در مکالمات و متون باید به این نکته توجه شود.

3. نحوه استفاده: این کلمه معمولاً به عنوان اسم استفاده می‌شود و می‌تواند در جملات به شکل زیر به کار رود:

   • "هدف ما در این تمرین، ضربه زدن به سیبل است."
   • "سیبل مشخص شده نشان می‌دهد که کجا باید شلیک کرد."

4. قواعد نگارشی:

   • در نوشتار رسمی و ادبی، استفاده از کلمه "سیبل" باید در جملات منسجم و با بیان درست معنای آن صورت گیرد.
   • همچنین در استفاده از این کلمه، اگر در یک متن تحقیقاتی یا علمی باشد، بهتر است به تعریف آن و همچنین زمینه‌های کاربردش اشاره کنید.
5. نحو جملات: این کلمه می‌تواند به صورت فعل و اسم در ساختار جملات مختلف به کار رود.

با رعایت این نکات می‌توانید به طور درست و مؤثر از کلمه "سیبل" در نگارش و گفتار خود استفاده کنید.

۱. تیرانداز، سیبل را با دقت نشانه‌گیری کرد. ۲. در بازی شلیک به سیبل، هر چه دقت بیشتری داشته باشید، امتیاز بیشتری می‌گیرید. ۳. سیبل‌های رنگی در زمین تیراندازی به وضوح قابل مشاهده بودند. ۴. آن‌ها برای تمرین تیراندازی، سیبل‌های متحرک نصب کردند. ۵. مربی به تیراندازان یادآوری کرد که باید سیبل را از زوایای مختلف هدف قرار دهند.